ποιμνιοτρόφος

ο, ΝΑ, ποιμνοτρόφος Α

αυτός που τρέφει, που διατηρεί ποίμνια, τσοπάνος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ποίμνη / ποίμνιον + -τρόφος (< τρέφω) πρβλ. κτηνο-τρόφος].